De onzichtbare intelligentie achter een goed badkamerontwerp

Sinds ik als zelfstandige werk valt het leveren van “bewijslast” dat ik een goed interieurarchitect binnen mijn takenpakket. Hiermee bedoel ik niet dat ik eerder geen kwaliteit afleverde. Ik bedoel dat ik nu meer gedwongen word te verwoorden wat mijn kwaliteit nou concreet in houdt. Ik ben immers nu zelf verantwoordelijk voor de acquisitie. En niet de afdeling new business bij het bedrijf waar ik tot voor kort werkte.

Van nature ben ik echter niet zo goed in het “ breeduit de wereld in slingeren “ waarom ik goed in mijn werk ben en waarom je nou juist mij zou moeten hebben. Vandaar dit schrijven. Ik ga proberen het te verwoorden aan de hand van een situatie.

Ik ben als interieurarchitect zijdelings betrokken bij een particulier project. Vooral uit oogpunt van budgetbeheersing aan de kant van de opdrachtgever fungeerde ik als “visiting critic”. Dat houdt in dit geval in dat ik ad hoc heb mee gekeken en geadviseerd. Bijvoorbeeld bij de plattegronden. Deze heb ik binnen de grenzen van het haalbare geoptimaliseerd naar de wensen en levensstijl van de opdrachtgever. Tevens keek ik op aanvraag mee naar de plannen van preferred suppliers in het project. Hier zette ik voors-en-tegens op een rijtje op het gebied van functionaliteit, sfeer, gebruiksgemak, duurzaamheid, stijl, kosten en nog meer aspecten waar ik nu even niet op kom, maar die gaandeweg dit schrijven wel duidelijk worden.

Helaas was ik niet betrokken bij het plannen van de badkamer. En daar ging het dan toch mis.

Veel particulieren gaan met hun ideeën naar een badkamer leverancier. Deze hebben vaak een ruime keuze aan mogelijkheden en zijn meestal goed op de hoogte van de huidige (commerciële) trends in soorten sanitair, kleuren, materialen en nieuwe gadgets. Zij maken kosteloos prachtige 3D impressies gebaseerd op hun producten. De klant is terecht onder de indruk en bestelt de badkamer op grond van deze plaatjes en voorbeelden uit de showroom. En dit was dus ook het geval bij mijn opdrachtgevers. Enthousiast kwamen ze bij mij met de 3D beelden, de materiaal samples en de bestellijst van het diverse sanitair. Vanaf het moment van bestellen was de badkamer voor hen en voor mij een gegeven en kon er niet meer ingegrepen worden.

Ik heb het nog geprobeerd: “Hoe zit het dan met het tegelplan? Lopen de voegen door en lijnen ze met het overige sanitair en de ramen en deuren? Waarom wordt er tot het plafond en überhaupt alles getegeld? Waarom zit er een muurbeugel aan de glazen douchewand, kan dit niet zelfdragend of met een andere oplossing? Waar sluit de douchewand aan? Wat is de precieze positie van de lichtarmaturen? Van de kranen? Van de bediening van de thermostaat en de kranen in de douchehoek? Kunnen we werktekeningen te zien krijgen?

Ik denk dat het wel duidelijk is waar ik heen wil met dit verhaal.

Wanneer je binnenstapt in een goed ontworpen badkamer, stap je als het ware binnen in een “warm bad”. Je voelt gelijk dat het goed is maar je kunt er niet gelijk de vinger op leggen waarom. Het is in eerste instantie gewoon prettig en “Easy on the eye.” Natuurlijk ervaar je direct dat het licht goed is. Je vindt de kleurstellingen prettig. De kranen zijn mooi. Maar wat je aan een goed ontworpen badkamer niet gelijk ziet is de intelligentie die achter het ontwerp schuilt. Die voel je.

Wat is nou die onzichtbare intelligentie? Lang verhaal kort: Er heeft afstemming plaatsgevonden.

De posities van de inbouw systemen kloppen onderling en ten opzichte van de overige elementen zoals bijvoorbeeld het tegelwerk, ramen, deuren en de overige interieurbouw. Alles zit op de juiste hoogte en heeft prettige afmetingen wat betreft gebruiksgemak, maar ook vanuit esthetisch oogpunt.

Je kijkt niet vol in de lichtbronnen. Het licht is zodanig gekoppeld en dimbaar dat er verschillende sferen gecreëerd kunnen worden. Zo kun je bijvoorbeeld s’ nachts met je slaperige hoofd je weg naar het toilet vinden zonder dat het licht vol aan hoeft door het indirecte licht dat onder het bad vandaan komt.

Er is een tegelplan gemaakt dat rekening houdt met alle onderdelen in de badkamer; wastafel, bad, lichtarmaturen, lichtknoppen, posities van de kranen en ga zo maar door. De tegelmaten zijn op elkaar afgestemd. De voegen lopen door van vloer tot wand. Er zijn geen nare restrandjes van tegels.

Alle (materiaal) aansluitingen zijn zodanig bedacht en uitgevoerd dat de badkamer ook duurzaam is in het gebruik. Na een aantal jaar gebruik wil je immers nog steeds hetzelfde gevoel van luxe voelen als bij de eerste oplevering. Dit kan alleen als ten eerste alles technisch goed is aangesloten. Maar wat men vaak over het hoofd ziet is dat het ook zodanig gedetailleerd moet zijn dat bijvoorbeeld het water overal goed wegloopt en er geen rare onbereikbare randjes zijn die je niet kunt schoonmaken. Dat het water niet alle kanten op schiet wanneer je de kraan open zet omdat de straal recht in de wastafelplug blijkt te richten.

Het nadenken over deze detaillering is wat voorafgaat aan en volgt op de keuze van kleuren, materialen, sanitair en verlichting. Het is een constante afstemming van gemaakte keuzes. Het ontwerpen van een badkamer is als het ontwerpen van een complexe 3D puzzel.

En dit was helaas niet gebeurd in dit project.

Bij oplevering voelde de badkamer helemaal niet alsof je binnenkwam in een heerlijke Spa. Het was helemaal niet ‘Easy on the eye”. Je had het gevoel alsof je een verhoorkamer binnenstapte, de spots schenen recht in je ogen. Alles was scheef gemonteerd. Je ogen bleven heen en weer schieten door de verschillende onbedoelde details van slechte tegelaansluitingen en nare hoekjes.

De badkamer was ook zeker niet duurzaam ontworpen. De zijkant van het inbouw reservoir van het scheefhangende toilet was niet betegeld want daar kon men niet meer met de handen tussen komen. Aan de andere kant van datzelfde reservoir stond de glazen douchewand op een centimeter ernaast. Dit is natuurlijk nooit schoon te houden. En de lijst ging maar door en door.

Waar ik nog het meeste van baal is dat ik aan de voorkant van dit traject mijn opdrachtgevers toch niet helemaal heb kunnen overtuigen van mijn meerwaarde als interieurarchitect. Het gevoel van de ellende van faalkosten achteraf wordt aan de voorkant vaak gebagatelliseerd. Dat terwijl de faalkosten en de daarmee gepaard gaande frustraties veel zwaarder wegen dan de kosten van het advies. Als interieurarchitect sta ik als adviseur altijd compleet naast de klant. Mijn enige verdienmodel is advies. Ik verdien niet op het gekozen materiaal, de lichtarmaturen of het sanitair en ben dus nooit geneigd datgene aan te bieden waar voor mij de meeste winstmarge op zit..

Hiermee wil ik uiteraard niet zeggen dat alle badkamer leveranciers alleen maar voor de winst gaan en geen hart voor de klant en het ontwerp hebben. Er gelden alleen andere belangen. Het maken van een natuurgetrouwe 3D impressie is bij mij niet gratis. Daar zit namelijk al heel wat van bovengenoemde intelligentie in. Maar na het maken van een 3D impressie is ook het ontwerpen niet klaar. Het echte finetunen gaat dan pas beginnen.

Niet elk interieur project behoeft een interieurarchitect. Soms wil je ook zelf het avontuur aan gaan en je in de materie verdiepen. Het is ook leuk om te doen! Een interieurarchitect kan vaak wel ideeën aandragen waar je zelf niet op komt
In dit geval hadden veel fouten voorkomen kunnen worden door een goede afstemming vooraf in plaats van de haastige in het werk gemaakte beslissingen.
Ik ben wel mee geweest naar de keuken afspraak. En ik heb me er flink mee bemoeit. De keuken is goed ontworpen en afgestemd. Dat wil ik bij deze breeduit de wereld in slingeren…